- abırlı
- 1) стыдливый; пристойный, нравственный; 2) приличный, порядочный, скромный, солидный. Abırlı olmaq быть скромным, солидным, порядочным, нравственным.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
abırlı
Смотреть что такое "abırlı" в других словарях:
abırlı — sif. 1. Həyalı, ismətli, utancaq, namuslu. Abırlı qız. – Abırlı abrından qorxar, abırsız nədən qorxar? (Ata. sözü). 2. məc. Etibarlı, hörmətli, nüfuzlu, ciddi. Heyif ki, onun parlaq dövründə abırlı bir vəzir görmədik. M. F. A.. <Müdir:> Bax … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arlı-abırlı — bax arlı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həyasız — sif. Üzündə abır həya olmayan; abırsız, utanmaz, ədəbsiz, arlanmaz, arsız. <Qəhrəman:> Mən <xanımı> ilk dəfə görürəm. . . Amma yamanca həyasız qadındır. H. N.. // İs. mənasında. Der: – Hara gəlibsən, ey həyasız; Əldən bu işi nola… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Абдуллаев, Чингиз Акифович — Чингиз Абдуллаев азерб. Çingiz Akif oğlu Abdullayev Дата рождения: 7 апреля 1959(1959 04 07) (53 года) Место рождения: Баку, СССР … Википедия
binəng — f. 1) abırlı, arlı; 2) utancaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pərdənişin — f. «pərdədə oturan» 1) gözə görünməyən; gizli, örtülü; 2) Şərq ölkələrində padşahların və böyük adamların arvadlarına verilən ad; 3) m. həyalı, abırlı (qadın) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
adamyana — dan. 1. zərf bax adamcasına. Pəs, biz deyirik ki, yumruq, sillə ortalıqdan çıxsın, uşaq ilə adamyana rəftar olsun ki, özü yaxşını yamandan dərk edib, bəd əmələ mürtəkib olmasın. «Əkinçi». 2. sif. Gözəl, yaxşı, abırlı, layiqli, əməllibaşlı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız-burunlu — sif. dan. Görkəmli, zahiri görkəmi yaxşı, abırlı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərli — sif. 1. Münasib, abırlı, layiqli, yaxşı, əməlli başlı, yararlı. Fərli ev. Fərli həyət. Fərli bir şeyim yoxdur ki, bağışlayım. – . . Mal heyvanı saxlamaq üçün fərli bir tövlə yox idi. M. İ.. <Babayev:> Heç olmazsa özünə fərli bir ayaqqabı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həyalı — sif. İsmətli, abırlı, namuslu, utancaq. <Bədircahan:> Xan, özünüz bilirsiniz ki, qız uşağı hayalı olur. . N. V.. Zəmanənin xarab bir vaxtında nəcib, gözəl, həyalı, iffətli və ismətli bir qız tapmaq çox da asan deyildi. S. H.. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ismətli — sif. Namuslu, həyalı, abırlı, əxlaqlı, təmiz, məsum. – Gülzarın namuslu və ismətli z. olduğu xüsusi bir tərzdə dillərdə dolaşırdı. C. C.. Zəmanənin xarab bir vaxtında nəcib, gözəl, həyalı, iffət və ismətli bir qız tapmaq çox da asan deyildi. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
